TOBAGO EN TRINIDAD

WE GAAN WONEN OP TOBAGO

OVERSTEEK ATLANTISCHE OCEAAN

We gaan van de Kaap Verden over de Atlantische Oceaan naar de overkant. Ongeveer 2200 Zeemijl. Het plan was Trinidad. Op de passaatwind, dus wind mee. Wel hadden we een ongelukje met onze spinaker boom. Daar brak een kop vanaf. Maar met alle gereedschap aan boord onderweg weer gerepareerd.

TOBAGO

Tobago is het eerste eiland wat we tegenkwamen richting Trinidad. Daar zijn we na 17 dagen en nachten nonstop varen. Het eiland is sinds ons vorige bezoek in 2012 niet veel veranderd. We herkenden zelfs mensen van toen en die zeiden ook ons nog te herinneren. Hoe dan ook; het voelde warm aan. Toen we een van deze oude bekenden vertelden hoe fijn we het op Tobago vonden kwam hij aan met een huis dat te koop stond. Wij erheen, bekeken en over prijzen gesproken. De onderhandelingen zijn nog gaande.

MET DE BILLEN BLOOT

Voor het carnaval naar Trinidad. Dat zou een van de mooiste carnavals van de wereld moeten zijn. Maar behalve soms prachtige en pikante kostuums en veel, vaak grote, blote billen viel het ons tegen. Vrachtwagen-opleggers volgeladen met een enorme aggregaat en een muur van boxen. Kei harde "muziek" waar je hele lijf van trilt. Niet echt leuk.

STEEL

Tijdens het carnaval waren er hier en daar wedstrijden met steel pan bands. Rond Trinidad wordt olie gewonnen en van de olievaten zijn prachtige muziek instrumenten gemaakt. Tientallen grote bands die soms zo mooi spelen dat je er kippenvel van krijgt. Een hele middag genieten. De feesten gaan tot diep in de nacht door. Maar in de zuidelijke landen is het voor ons onverantwoord om in donker nog op straat te zijn.

OLIERAMP

Toen wij Tobago net verlaten hadden is er een schip vergaan aan de Zuid Oost kant van het eiland. Daar stroomde een tijd veel vieze stookolie uit de Caribische Zee in. In het volgende blog meer daarover.

NIKS TE KOOP

Voor de boot hadden we wat onderdelen nodig. Die waren niet op voorraad in Mindelo en ook in Trinidad was het niet. We werden doorverwezen naar Sint Maarten en Aruba. Dan maar wat in Europa besteld en het versleten spul opgelapt.

VERVUILERS

Trinidad is wat westers. Druk, vies en niet de Caribische mentaliteit. Ook laten ze overal vuil slingeren. Op straat, de stranden en de zee. In Chacaramas, waar wij voor anker lagen zijn ook de jachthavens en werven. Een heel nautisch gebied.

LEPRA EILAND

Iets meer West, vlakbij Venezuela, ligt een onbewoond eiland, Chacachacare. Een bijna paradijselijke baai. Nog niet zo gek lang geleden was dit eiland voor de melaatsen, de lepra patiënten. Nu die ziekte redelijk onder controle is is het eiland verlaten. Het ziekenhuis en een paar woningen staan er nog onbeheerd in verval.

Na Trinidad Tobago noordwaarts naar Grenada.

We houden jullie op de hoogte.

WORDT VERVOLGD

VOLGEN

Wij zijn te volgen op:

- Dit blog: sy-bruce.waarbenjij.nu ( zonder www)

- Polarsteps: Frans en Janny op wereldreis

- Facebook: Frans van Buuren.

- Vesselfinder en Marinetraffic: MMSI nr. 244630614 en/of BRUCE